عکاسی هنگام سقوط - وبگردی طفره

به گزارش وبگردی طفره، سقوط هنر اوست؛ کری اسکارباکا یک عکاس مشهور است که این روزها بیش از هر چیز به خاطر سقوط های عجیب و غریبش مشهور شده است.این گزارش سال 1388 در هفته نامه خبرنگاران سرنخ منتشر شده است.

به گزارش وبگردی طفره، همه چیز از وقتی شروع شد که جمله ای از مارتین هایدگر فیلسوف را خواندم. او گفته بود که زندگی انسان جریانی از سقوط مداوم است و ما در دنیایی زندگی می کنیم که به طور مداوم استقامت و ثبات ما را با شیوه های گوناگون آزمایش می نماید.

اسکارباکا از سال 2002 با خواندن این قسمت از عقایدهایدگر، ناگهان شیوه ای نو برای هنرنمایی به ذهنش رسید؛ سقوط کردن؛ وحشتناک ترین کاری که یک انسان می تواند فکرش را بکند. کری خیلی زود دست به کار شد و بعد از مدت ها تمرین کردن به یک بدلکار عکاس تبدیل شد.

او پیش از دست زدن به هرکاری، برای آنکه بعد از هر سقوط مجبور نباشد چند ماه در خانه بستری گردد یا آنکه با عزرائیل دیدار کند، تجهیزات ایمنی ویژه ای را تهیه کرد که اسباب کار او شدند و از آن به بعد، ماجراجویی های خودش را شروع کرد.

اسکارباکا در تمام کارهایش تنها چند قدم با مجروح شدن یا حتی مرگ فاصله دارد و همین مساله است که باعث می گردد تا عکس های هولناک او واکنش بینندگانش را برانگیزد. بیشتر این بینندگان با تماشا عکس ها با اطمینان می گویند که سوژه عکس ها مطمئنا بعد از این عکس به سرانجام خط زندگی رسیده است؛ برخی از آنها هم با اطمینان می گویند که عکس ها همگی از طریق نرم افزارهای کامیپوتری ساخته شده اند و یک گرافیست ماهر می تواند چنین عکس هایی را خلق کند؛ اما هر دو گروه اشتباه فکر می نمایند؛ کری نه تا به امروز صدمه مهمی دیده و نه یک گرافیست ماهر است.

اسکارباکا اگر چه راز عکس هایش را به طور کامل فاش نمی نماید اما شکی نیست که او هنگام عکاسی، از حمایت سیم های نامرئی و وسایل ایمنی دیگر بهره مند است. این بدلکار- عکاس آمریکایی از سال 2002 تا حالا، نمایشگاه های عکس زیادی را در کشورهای مختلف دنیا برپا نموده است.

کری که حالا به 38 سالگی رسیده درباره کارهایش می گوید: اوایل قصد داشتم از افراد دیگری در عکس ها استفاده کنم اما هیچ کس حاضر به همکاری با آدمی که در حال سقوط است نبود! بنابراین خودم دست به کار شدم و بدلکاری را برعهده گرفتم و به این ترتیب او تبدیل شد به آدمی که دائم در حال سقوط است.

او معتقد است که عکس هایش همواره برای بیننده سوال برانگیزند و مفاهیم تازه ای از پرواز، سقوط و زندگی را مطرح می نمایند. البته او به شدت مراقب خودش است و جانش را دوست دارد؛ من هیچ اصراری برای قربانی شدن در راه هنر و فلسفه ندارم و بیشتر از همه چیز دلم می خواهد از من به عنوان یک بدلکار - عکاس برجسته در آینده یاد گردد، نه آدمی که برای خودنمایی خودش را به کشتن داد.