فقط تاج انتها تهدیدات فیفاست، رییس! چه راهی را انتخاب می نماید؟ - وبگردی طفره

به گزارش وبگردی طفره، علی رغم تمامی حرف و حدیث های این روزها پیرامون آینده فوتبال ایران پس از اجرای قانون منع به کارگیری بازنشستگان، اما یک واقعیت انکارناپذیر در این میان نادیده گرفته شده و آن اینکه یگانه راه خاتمه تمام این ماجراها تصمیم و اقدام شخص رئیس فدراسیون فوتبال است.

به گزارش وبگردی طفره، کنفدراسیون فوتبال آسیا در موضع گیری رسمی و علنی تهدید نموده که اتفاقات فوتبال ایران را دنبال می نماید و اگر دخالتی از سوی دولت یا پارلمان در امور فوتبال اعمال گردد، تبعات جبران ناپذیری برای فوتبال ایران خواهد داشت. این یک روی واقعیت ماجرای این روزهای فوتبال کشور است. روی دوم این ماجرا مستقیما در تصمیم گیری ها و راهبری آینده شخص رئیس فدراسیون فوتبال واقع شده است.

درست است که فیفا و AFC در مورد هرگونه فشاری برای دخالت در امور فدراسیون فوتبال حساس هستند و مطابق منشور و اساسنامه فیفا با آن برخورد می نمایند اما نباید این نکته را از یاد برد که فدراسیون بین المللی فوتبال و کنفدراسیون فوتبال آسیا تنها چیزی که برای آنها مهم است موضع رسمی فدراسیون فوتبال و شخص رئیس آن یعنی مهدی تاج درباره اتفاقات این فدراسیون است. همچنانکه کمیته بین المللی المپیک نظر کمیته ملی المپیک را حجت همه مباحث می داند، فیفا نیز نظر فدراسیون های ملی را درباره همه ماجراهای فوتبال یک کشور صائب می داند.

اگر از بیرون نگاهی به اتفاقات حال حاضر فوتبال ایران داشته باشید در جنگ و تضاد دیدگاهی رسانه ها در موضوع تهدید به تعلیق فوتبال ایران گم خواهید شد اما واقعیت ماجرا این است که براساس پروتکل های رسمی فیفا و مقررات تابعه، اگر مکاتبه ای رسمی از سوی رئیس فدراسیون فوتبال ایران با فیفا و AFC انجام گردد و طی آن رسما اعلام گردد که هیچ فشاری از سوی دولت و پارلمان بر فوتبال ایران وجود ندارد و تغییرات مدیریتی در آن نیز براساس تصمیمات شخصی و مستقل گرفته شده، تمام ماجرای پرچالش این روز های فوتبال ایران حل خواهد شد. راه دوم هم برگزاری مجمع فوق العاده فوتبال و تصمیم سازی متناسب با اجرای قوانین بالادستی است، موضوعی که می تواند اقناع فیفا را نیز به همراه داشته باشد. اجرای این تصمیم نیز مستقیما به نظر مهدی تاج بستگی دارد.

به نظر می رسد آقای تاج برای خروج از بن بست کنونی فوتبال باید این لطف را به فوتبال و منافع ملی کشور بکند و در مکاتبه ای رسمی با فیفا ضمن اعلام استعفا با اختیار و میل شخصی تاکید کند که فارغ از هر گونه فشار دولتی و پارلمانی از ریاست فدراسیون کناره گیری می نماید، کناره گیری که نظر مجمع فدراسیون را نیز داشته باشد در غیر این صورت حتی سکوت او نیز در نتیجه اجرای قانون منع بکارگیری بازنشسته ها و با توجه به تهدید مستقیم AFC و موضع گیری های فیفا، تعلیق فوتبال ایران را به دنبال خواهد داشت.

با این اوصاف به نظر می رسد که گره حل معضل پیچیده این روز های فوتبال ایران فقط و فقط در داخل است نه در مقر فیفا یا AFC. این مهم واقعیتی است که این روزها در هیاهوی اظهارنظرها بی ربط و باربط درباره فوتبال و تهدید تعلیق فوتبال ایران، گم شده است و کمتر کسی به آن توجه دارد.

امید است رئیس فدراسیون فوتبال که امروز محور و مرکز حل این ماجراست، در فضایی به دور از جنجال های رسانه ای و در جهت منافع ملی اقدام عملی را انجام دهد که طی آن حاشیه های ایجاد شده برای فوتبال ایران در پی اجرای قانون منع به کارگیری بازنشستگان بدور از هرگونه شائبه دخالت به انتها برسد تا هم خود او در مظان اتهام تقابل با نظام و مقررات حاکمیتی آن نباشد و هم با دست خود مسائل ایجاد شده کنونی فوتبال را حل نموده باشد.