گراند هتل بایرا، اقامتگاه غیرقانونی بی خانمان های موزامبیک - وبگردی طفره

به گزارش وبگردی طفره، گراند هتل بایرا (Grande Hotel Beira) در شهر بایرا در موزامبیک قرار گرفته و اقامت غیرقانونی هزاران نفر از افراد بی خانمان در آن از زمان استقلال این کشور شروع شد.

شاید عجیب به نظر برسد ولی موزامبیک با سرعتی زیاد در حال تبدیل شدن به یکی از مقاصد گردشگری در جهان است. طبیعت بکر و زیبایی خیره نماینده باعث شده است که بعد از استقلال این کشور، گردشگران زیادی آن را به عنوان مقصد گردشگری خود انتخاب نمایند.

در گذشته که کشور موازمبیک تحت سیطره پرتغالی ها بود، گردشگر های زیادی به واسطه آب و هوای مدیترانه ای شهرهای ساحلی آن از رودزیا، آفریقای جنوبی، پرتغال و مستعمراتش روانه این کشور می شدند.

شهر بایرا با وجودی که یک شهر بندری مهم در منطقه و سومین شهر بزرگ موزامبیک به شمار می رفت، هرگز مقصد اصلی گردشگران نبود. آن ها ترجیح می دادند به مجمع الجزایر بازاروتو در همان نزدیکی بروند و به تماشای سواحل زیبا و صخره های مرجانی آن بنشینند.

با این حال تجار پرتغالی معتقد بودند با ساخت هتلی باشکوه در بایرا که مشرف به اقیانوس هند و رودخانه بوزی (Buzi) باشد، می توانند به راحتی آنجا را به قطب گردشگری منطقه تبدیل نمایند.

شرکت پرتغالی Companhia de Moçambique در سال 1953 گراند هتل بایرا را در این شهر افتتاح کرد. این هتل بزرگ ترین و لوکس ترین هتل در سراسر قاره آفریقا محسوب می شد و دارای استخر المپیک، سینما و غیره بود. این سازه شامل تزیینات داخلی، قاب های بزرگ شیشه ای و راه پله مارپیچی خیلی بزرگ می گردد.

اما پیش بینی سیل مهمان هایی که قرار بود روانه این هتل شوند، هیچ گاه به واقعیت تبدیل نشد. از آنجا که هزینه نگهداری آن سر به فلک می کشید، کمتر از یک دهه بعد بسته شد. متاسفانه این هتل در طول هشت سال فعالیت خود سودآور نبود.

از سال 1963 که مصادف با تعطیلی هتل بود، تا سال 1975 که موزامبیک به استقلال رسید، این هتل هیچ کارایی نداشت. اما بعد از ماجرای استقلال، کشور دچار جنگ داخلی شد و هتل بایرا به عنوان پایگاه نظامی مورد استفاده نهاده شد. با توجه به امنیت نسبی ناشی از حضور ارتش، هزاران بی خانمان به این هتل آمدند. شهر بایرا بهشتی برای پناهندگانی شد که در پی امنیت و دسترسی به یاری های بین المللی بودند که به وسیله بندر می رسید.

جنگ داخلی بیش از بیست سال قبل به خاتمه رسید، اما بسیاری از افراد بی خانمان همچنان در این مکان زندگی می نماید. از این هتل فقط دیوارهای بتنی آن بجا مانده، نه تنها تزیینات و مبلمان های آن سال ها قبل به فروش رسید، بلکه کابل ها و لوله ها نیز از دیوارها جدا و به اوراقی ها فروخته شد. درها را از لولا درآورده، پارکت های چوبی کف را بلند نموده و حتی آسانسور را هم برده اند و جای آن یک چاه خالی است. با این حال مردم همچنان از استخر المپیک این هتل استفاده می نمایند.

در حال حاضر بیش از سه هزار نفر به صورت غیرقانونی در این مکان زندکی می نمایند. بیشتر آن ها بیکار بوده و مابقی نیز به عنوان خدمتکار و راننده کامیون در شهر مشغول هستند. تعدادی از این افراد مغازه های خود را در داخل ساختمان هتل بر پا نموده و کوکی، موز و نوشیدنی می فروشند.

در گذشته در میان ساکنین این محل نظم و مدیریت وجود داشت و مسئولیت امنیت و دسترسی به آب را به اعضای منتخب می سپردند. اما شرایط امور طی چند سال گذشته به شدت تنزل یافته و علاوه بر افزایش جرم و جنایت، بیماری و زباله نیز از معضلات این منطقه به شمار می رود.