زندگی زیر سایه فقر و نبود امکانات، متولیان پای کار بیایند

به گزارش وبگردی طفره، خبرنگاران، گروه استان ها- فائزه نوچمنی: دستانش دیگر یارای کارکردن ندارد. همسرش بیماری قلبی دارد و سه کودکش را هم بر اثر بیماری و فقر از دست داده است. از همه این ها بدتر هویتی است که به واسطه ازدواج با یک غیر ایرانی از او گرفته شده و حالا سال ها است که در کشور خودش هم بیگانه شناخته می گردد.

زندگی زیر سایه فقر و نبود امکانات، متولیان پای کار بیایند

این تنها روایت کوتاهی از زندگی یکی از صدها خانواری است که در افغان آباد گنبد است. ساکنان این محله به دلیل مهاجر بودن و نداشتن شناسنامه امکان استفاده بسیاری از خدمات شهری، اجتماعی، تحصیلی و شغلی را ندارند.

کوشش های اداره کل تبلیغات اسلامی گلستان در این بخش برای کاهش مسائل فرهنگی، ما را با افغان آباد آشنا کرد و به همین دلیل با مدیران سازمان همراه شدیم تا از نزدیک پای صحبت ساکنان این منطقه بنشینیم.

بر اساس آمار اعلام شده محله افغان آباد گنبد کاووس با جمعیتی حدود هفت هزار و 503 نفر که دو هزار و 200 نفر افغان های مقیم شهرستان گنبد و مابقی ترکمن هستند را در دل خود جای داده که عموما با معضلاتی چون فقر،اعتیاد و فرزندانی بدون شناسنامه و سواد روبرو است.

توان اداره زندگی را ندارم

یکی از ساکنان محله مدرسی (افغان آباد) گنبد در مصاحبه با وبگردی طفره می گوید: مدت ها است همسرم دچار بیمار قلبی است و توان کار کردن ندارد. در این مدت سعی کردم با آشپزی و کار در منازل مردم امورات زندگی را بگذرانم اما با ماهی 400 هزار تومان توان اداره زندگی را ندارم.

زهرا که سه فرزند خود را به دلیل بیماری و فقر از دست داده و تنها یک فرزند دارد، ادامه می دهد: درد آدم هایی مثل ما یکی دو تا نیست. اگر چه خداوند فرزندان دیگری را برای من نگه داشته اما به دلیل نداشتن توان مالی امکان فرستادن آن ها را به مدرسه ندارم.

او می گوید: زمان مراجعه به مدرسه برای نداشتن پول، بچه ها از نظر روحی صدمه می بینند و به همین خاطر تعداد زیادی از آن ها ترک تحصیل نموده اند.

زهرا که خود ایرانی و همسری افغان دارد می گوید که هیچ یاریی به آن ها نمی گردد و دیگر توان کار کردن در خانه های مردم را ندارد.

او که خانه اش فاقد حمام است و به لحاظ بهداشتی وضعیت نامطلوبی دارد از گزدیدگی بدن خود و دخترش نالان است و می گوید: نزدیک دوماه است که بدنمان با نیش حشره ای زخم می گردد و وقتی به مرکز بهداشت محله مراجعه کردم و موضوع را به آن ها اطلاع دادم، گفتند که به ما ربطی ندارد.

رویاهایم راهی است برای رسیدن به آرزوها

یکی دیگر از ساکنان این منطقه که 12 سال دارد و نامش سعید است، هم به دلیل فقر اقتصادی ترک تحصیل نموده و شغل آینده خود را در رویاهایش جستجو می نماید و خودش معتقد است رویاهایم راهی است برای رسیدن به آرزوها. آن ها را دوست دارم.

زلیخا یکی دیگر از خانم های این محله است که در مصاحبه با وبگردی طفره می گوید: سال ها است که همسرم به دلیل بیماری نمی تواند کار کند و این موضوع باعث شده تا زندگی برای ما به سختی بگذرد.

او بیان می نماید: دخترم نازی مدت 6 سال است که نامزد نموده است اما به دلیل نداشتن توان مالی نمی تواند زندگی مشترک خود را با همسرش شروع کند و این باعث شده تا حتی دخترم برای خودکشی اقدام کند.

زلیخا ادامه می دهد: بعد از جشن نازی، دامادم مبلغ پنج میلیون تومان به عنوان شیربها داد اما همه این مبلغ بابت درمان همسرم خرج شد و اکنون مانده ام که چه طور دخترم را راهی خانه بخت کنم تا سرانجامی گرم داشته باشد.

دوست محمد 36 ساله و معلول، یکی دیگر از چند صد ساکن این محله است که همراه با چهار برادر و خواهر معلول دیگر خود در شرایط نامساعدی زندگی می نماید و به گفته خودش از خدمات حمایتی بهزیستی بهره مند نیستند.

او می گوید که خودش به صورت آماری تحت پوشش نهاده شده ولی از داشتن حتی یک ویلچر برقی محروم هستند.

مادر دوست محمد که با یاری خیرین تعدادی وسیله مانند تلویزیون تهیه نموده، می گوید لوازم منزل چون یخچال و لباس شویی ندارم و بخاری که ابتدایی ترین کالا یک خانواده محسوب می گردد هم ندارم و برای فرد دیگری است که به صورت امانت در اختیار ما گذاشته شده است.

او با صدایی لرزان می گوید: اگر افغانی هستیم، انسان هم هستیم و حق زندگیی داریم. چرا مسئولان نگاهی به ما نمی نمایند.

مریم ساکن دیگر این منطقه که همسرش کارگر ساده ای است و بر اثر نوعی حساسیت تمام دستانش زخم شده می گوید که سه فرزند دارد و یکی دیگر را هم بادار است، اما به علت نداشتن پول کافی نمی تواند به پزشک و یا مراکز درمانی مراجعه کند و نه زخمهای دستش را میتواند مداوا کند و نه میداند چه زمانی وقت زایمانش است.

دردهای مردم این منطقه کم نیست و به رشته تحریر در آوردن همه آن ها هم در توان خبرگزاری نیست.

لایروبی نشدن رودخانه گرگان رود که در مسیر این محله قرار رگفته و بوی نامطبوع آن، فقدان سطل زباله و رها شدن زباله ها در حریم رودخانه موجب روز مسائلی از جمله افزایش موش و پشه شده است و زمینه بروز بیماری هایی چون سالک را ایجاد نموده است.

ساکنان این محله در حالی با مسائل بهداشتی، محیطی، اقتصادی و آسیب های اجتماعی از جمله اعتیاد و بزه روبرو هستند که مسئولان مکرر در جلسات خود از اجرای طرح های پیشگیرانه در محلات آسیب خیز خبر می دهند اما شواهد حاکی از آن است که در این محله اقدامی صورت نگرفته است.

تابستان سال جاری هم این محله توسط مدیرکل امور اجتماعی استانداری گلستان مورد بازدید نهاده شد اما به گقته ساکنان هنوز هیچ اقدامی برای ر فع مسائل آن ها نشده است.

وبگردی طفره در گزارش های بعدی سعی دارد مسائل این منطقه را به وسیله دستگاه های متولی پیگیری کند.

منبع: خبرگزاری مهر

به "زندگی زیر سایه فقر و نبود امکانات، متولیان پای کار بیایند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "زندگی زیر سایه فقر و نبود امکانات، متولیان پای کار بیایند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید