انقلاب در باشگاه های کتاب آنلاین - وبگردی طفره

به گزارش وبگردی طفره به نقل از مریکلیر - وقتی نوبت به صنایعی می رسد که عاشق تحول و ساختارشکنی هستند، انتشار کتاب در انتهای لیست قرار می گیرد. کلمات مکتوب یکی از قدیمی ترین قالب های ارتباطی هستند. نخستین کتاب ها به هزاره سوم قبل از میلاد برمی گردند که بر روی پاپیروس و لوح های سفالی نوشته می شدند؛ و با آنکه دیگر از خاک رس استفاده نمی کنیم، کتاب کم وبیش شبیه همانی است که هزاران سال پیش بود (البته با یک جلد خیلی بهتر). حتا کتاب های الکترونیکی که اوایل دهه 2000 وارد صحنه ادبی شدند، هنوز به میزان کتاب های جلد گالینگور محبوب نیستند. با این حال از یک سال و نیم گذشته زمانه در حال تغییر است. از شروع همه گیری مردم بیش از هر زمان دیگری کتاب خوانده اند و فروش کتاب های چاپی در بالاترین سطح خود در طول بیش از یک دهه گذشته واقع شده است. در عصری که مردم تشنه ارتباطند، باشگاه های کتاب، به ویژه در انواع مجازی خود، بسیار گل نموده اند. علاوه بر مکان هایی برای صحبت در خصوص کتاب ها با دیگر خوانندگان، تقاضا برای گفت وگو با نویسندگان و ناشران هم وجود دارد. این چهار زن موسس بر این باورند که عادات خواندن و باشگاه های کتاب، هردو آماده تغییرند و با یک برنامه می توان با این تغییرات هم گام شد.

پدمسری وارییِر، موسس، رئیس و مدیرعامل فِیبل

پس از سه دهه حضور در دنیای فناوری، مدیر ارشد فناوری پیشین شرکت سیسکو، پدمسری وارییر -که خود را خواننده ای وسواسی در دوران کودکی توصیف می نماید- برگ جدیدی در سفر حرفه ای خود باز کرد. او در جولای 2021 فِیبل را -که یک پلتفرم اجتماعی برای خواندن است- تاسیس کرد. به گفته واریور، نارضایتی های مربوط به خواندن اغلب در سه دسته قرار می گیرند: مردم نمی دانند چه بخوانند؛ وقت برای خواندن ندارند؛ یا می خواهند همراه دیگران بخوانند. برخلاف پلتفرم های موجود که سعی دارند تنها بر یکی از این نقاط تمرکز داشته باشند، فِیبل در پی برآمدن از پس هر سه مورد است.

به یاری لیست هایی به نام فولیو -که به وسیله سلیقه آفرین های این صنعت انتخاب و تنظیم شده اند- ردیاب هایی که در ایجاد عادات سالم برای خواندن یاری می نمایند (فِیبل در وب سایت خود می گوید تنها 30 دقیقه کتاب خواندن در روز می تواند شما را شادتر و سالم تر کند و یاری کند زندگی طولانی تری داشته باشید) و یکی از مولفه های شبکه های اجتماعی، هدف فِیبل این است که به کاربران یاری کند تا به اسم تمرینی برای سلامت فکر و بعلاوه یک تمرین اجتماعی عاشق خواندن شوند. وارییر با مشاهده تحقیقاتی که حاکی از فواید خواندن بر سلامت روان بود، تصمیم گرفت به صورت حرفه ای وارد دنیای کتاب گردد. او در شرح اینکه چرا فکر می نماید تجربیات اشتراکی کتاب در طول بحران پاندمی رشد نموده می گوید: خواندن همیشه مولفه ای برای یادگیری است. همه ما تفسیر خود را داریم و این به خودی خود به چشم اندازمان وسعت می بخشد.

ملیسا گیل، بنیان گذار استیم باکس

ملیسا گیل در آغاز همه گیری با مسئله ای دوچندان روبه رو شد؛ او نه تنها به خاطر قرنطینه دسترسی به سیستم پشتیبان خود را از دست داد؛ بلکه همسرش هم به یک ماموریت نظامی 300 روزه اعزام شد. گیل که احساس تنهایی می کرد، برای گذران روزهایش به خواندن رمان های عاشقانه تکیه کرد. علاقه او به این ژانر سوالاتی برایش ایجاد کرد: چرا با وجود اینکه این ژانر یکی از پرفروش ترین هاست، مردم از حرف زدن درباره کتاب های عاشقانه خجالت می کشند؟ چرا عاشقانه های کمی برای زنان رنگین پوست و یا به وسیله آنها نوشته شده است؟ او شرح می دهد: اگر می خواستم آدم هایی را پیدا کنم که شبیه من یا دوستانم (در خصوص کتاب ) هستند، می بایست کندوکاو می کردم.

پس از آغاز فاز آزمایشی در سال 2020، او اوایل سال جاری استیم باکس را راه اندازی کرد. سرویس اشتراک هر سه ماه یک بار یک رمان عاشقانه نوشته یک زن رنگین پوست را برای اعضای خود ارسال می نماید. این شرکت بعلاوه بحث های مجازی با نویسندگان و خوانندگان پیرامون کتاب ها و بعلاوه بحث در خصوص تنوع در صنعت نشر را تدارک می بیند.

الیسون تروبریج، موسس و مدیر عامل کاپر

سفر الیسون تروبریج برای راه اندازی شرکتش با یک شهود آغاز شد: زمانی که او در حال اتمام مدرسه کسب و کار در دانشگاه آکسفورد بود، کوشش می کرد یک کتاب منتشر کند، اما فرایند تبلیغ کارش را طاقت فرسا یافت. با اینکه تروبریج به شوخی می گوید که این تجربه باعث شد دیگر هرگز نخواهد چیزی منتشر کند؛ اما در عین حال به او یاری کرد تا متوجه گردد کار عرضه کتاب برای اکثریت قریب به اتفاق نویسندگان چقدر سخت است.

تروبریج با ترکیب این شناخت ها و آگاهی از نحوه مراجعه مردم به باشگاه های کتاب برای معاشرت، کاپر را راه اندازی کرد، بازاری دوجانبه که از طرفی به نویسندگان اجازه می دهد تا مخاطبان خود را افزایش دهند و از سوی دیگر به خوانندگان یاری می نماید تا با یکدیگر و با نویسندگان مورد تحسین خود گروه تشکیل دهند. او شرح می دهد: به اسم یک نویسنده دوست دارم آدم ها کتابم را بخوانند و برایم مثل این است که آنها مثلا هشت ساعت را به طور کاملا شخصی با من سپری نموده اند. باشگاه کتاب به افرادی که این لحظات مشترک و بسیار صمیمانه را تجربه کردند این فرصت را فراهم می نماید که درباره آنچه خوانده اند گفت وگو نمایند. در کاپر، نویسندگان می توانند ارتباطات بی درنگ با خوانندگان ایجاد نمایند. در همین حال خوانندگان می توانند لیستی از کتاب ها تهیه نموده و توصیه هایی بدهند یا دریافت نمایند، و بعلاوه به نویسندگان مورد علاقه خود دسترسی مستقیم داشته باشند. از نظر تروبریج این یک رابطه برد-برد است.

جسیکا اوینگ، موسس و مدیر عامل لیتراتی

داستان شکل گیری لیتراتی با تغییر شغل جسیکا اوینگ -که شاید به نظر خیلی ها احمقانه ترین کاری است که یک نفر می تواند انجام دهد- و رهاکردن حرفه موفقش به اسم مدیر فراوری گوگل برای تبدیل شدن به یک نویسنده آغاز شد. با این همه، این حرکت به اوینگ نشان داد که فضای عظیمی برای بهبود دنیای کتاب وجود دارد و نه نهادهای ادبی و نه سیلیکون ولی به طور کامل برای اداره آن مجهز نبوده اند. صنعت مرسوم کتاب می توانست داستان های خوبی ارائه دهد؛ اما به شدت نیازمند به روزرسانی های مدرن و کارآمد در فرآیند انتشار بود؛ و دنیای فناوری می توانست بازاریابی کتاب را به راحتی اتوماتیک کند؛ ولی در این راه مقداری از هنر را قربانی می کرد.

با ورود به لیتراتی یک سرویس اشتراک کتاب برای بچه ها و بزرگسالان را مشاهده خواهید کرد که لیست بزرگسالان به وسیله چهره های شناخته شده ای نظیر استف کری بسکتبالیست و ملاله یوسف زی، برنده جایزه نوبل انتخاب شده است. آدم های خلاق و دوراندیش اغلب کتاب هایی با موضوعات اصلی انتخاب می نمایند و می توانند میزبان گفت وگوهای کتابی یا رویدادهای مجازی با نویسندگان باشند. اوینگ درباره ادغام هنر و فناوری در یک شرکت شرح می دهد: برای من لیتراتی حقیقتا پیوند این دو جنبه از خودم است که همیشه با یکدیگر در تضاد بوده اند. او می گوید: عدم موفقیت کتاب ها باعث شده که مردم هنر و هنرمند واقعی را درک ننمایند. ما در کوششیم تا تجربه انسانی تری پیرامون خرید و خواندن کتاب ها ایجاد کنیم. اشتیاق اوینگ برای انجام این کار تا به امروز جواب داده است: این کسب و کار که در سال 2016 راه اندازی شد، از 20 کارمند در آغاز همه گیری به بیش از 140 نفر در تنها یک سال رسیده است.