خبرنگاران انتخابات آمریکا؛ دنیا رویگردان از ترامپ - وبگردی طفره

به گزارش وبگردی طفره، تهران- خبرنگاران- رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا به روزهای حساس خود نزدیک می گردد و دنیا با بیم و امید در حال نظاره این دور از رقابت هاست تنها به خاطر اینکه از یکجانبه گرایی های دولت ترامپ به ستوه آمده و خواهان بازگشت دیپلماسی بجای رویکرد فشار است.

به گزارش وبگردی طفره، کمتر از دو ماه تا پنجاه و نهمین انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا باقی مانده و دو حزب دموکرات و جمهوری خواه به طور رسمی جو بایدن و دونالد ترامپ را به عنوان نامزد در انتخابات ریاست جمهوری معرفی نموده اند و اکنون جنگ انتخاباتی میان دو طرف و ارایه مواضع و برنامه ها آغاز شده است.

در این میان مواضع هریک از نامزدها در حوزه های سیاست خارجی به دلیل نقش مداخله گر آمریکا درحو زه های ژئوپلیتیکی مختلف دنیا از اهمیت گسترده ای روبه روست.

از آنجا که جو بایدن حدود نیم قرن در صحنه سیاست آمریکا حضور مستمر داشته به ویژه این که او در همین یک دهه اخیر، هفت سال در کاخ سفید معاون رئیس جمهوری بوده است اما دونالد ترامپ به عنوان رییس جمهوری مستقر و به دلیل ساخت پیش بی ناپذیرش احتیاج به شناخت بیشتری دارد.

در این بخش کوشش خواهد شد نا چگونگی نگاه ترامپ به سیاست خارجی آمریکا و در دوره اول و نگاه او به دوره دوم احتمالی مورد آنالیز قرار گیرد.

ترامپ به دنیا چگونه می نگرد؟

فرید زکریا استاد آمریکایی روابط بین الملل اخیرا در یادداشتی تحت عنوان دکترین سیاست خارجی دونالد ترامپ چیست؟ کوشش کرد تا بخشی از مولفه های سیاست خارجی دولت ترامپ را نمایان کند.

او به نقل از مایکل آنتون سخنگوی پیشین شورای امنیت ملی آمریکا می نویسد که دکترین سیاست خارجی دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا نوع خاصی از محافظه کاری ملی گرایی است.

سنت محافظه کاری در آمریکا ریشه درانقلاب آمریکا(1776میلادی) دارد اما در سال 1950 میلادی نقش کلیدی خود را به صورت یک سازماندهی منسجم آغاز کرد.

البته دیدگاه آنتون انعکاس دهنده دنیا بینی جان بولتون مشاور امنیت ملی دولت ترامپ است؛ بعضی ناظران سیاسی در آمریکا بولتون را یک پالئو- محافظه کار در ترجمان یک فسلفه سیاسی مبتنی بر ملی گرایی، دولت محدود، سنت گرایی آمریکایی، محدودیت بر مهاجرت و منطقه گرایی می دانند.

اساسا درک بیشتر رهبران آمریکا در طول دهه ها بر محافظه کاری آمریکایی و استثناءگرایی آمریکایی بنیان گذاشته شده و درک ترامپ نیز تاثیرپذیرفته از مولفه های محافطه کاری و یکتایی به شدت مبتنی بر رفتارهای ملی گرایانه، سرمایه داری و بهره گیری از دیپلماسی قدرت، یکجانبه گرایی و رفتار تهاجمی برای کسب و پیگیری حداکثری منافع ملی است.

اگر به این مولفه های ساختاری، عناصر رفتاری و شخصی ترامپ که مبتنی بر مرکانتیلیسم مالی و حضور در کسب و کارهای تجاری همراه با شخصیت خودمحور را نیز بیفزاییم، به تصویری جامع از آمریکای ترامپ خواهیم رسید.

مولفه ها و کارنمودهای عملی سیاست خارجی ترامپ

درحالی نزدیک به 4 سال از انتخاب دونالد ترامپ به عنوان چهل و پنجمین رئیس جمهوری آمریکا می گذرد که از یک سال گذشته رسانه های آمریکایی آغاز به آنالیز عملکرد چهار سال اول ریاست جمهوری ترامپ نموده اند و با لنزهای مختلف عملکرد وی را در حوزه های مدیریت مالی، سیاست داخلی و سیاست خارجی مورد نقد و آنالیز قرار داده اند. در این میان، کارنامه و ایدئولوژی دونالد ترامپ در حوزه سیاست خارجی اگر چه ممکن است برای رای دهندگان اولویت اول انتخاب او یا رقیبش نباشد، اما دست کم برای بسیاری آمریکایی هایی که مهاجرتبارند این معیار اصلی رای دادن به او یا علیه اوست.

آنالیز کارنامه چهارساله دولت ترامپ نشان می دهد که نام او در میان رای دهندگان آمریکایی با فشار و تحریم دیگر کشورها و خروج از توافق ها و نهادهای بین المللی عجین شده است. نیم نگاهی به لیست بلند بالای اقدامات ترامپ در سه سال و نیم گذشته نشان می دهد که سیاست خارجی دولت وی برآمده از مرکانتیلیسم و سنت محافظه کاری آمریکایی به دنبال فشار و تحریم بر دیگر کشورها به منظور کسب منافع حداکثری بوده است.

اما در این لیست، شکست هایی بیشمار وجود دارد که سیاست خارجی دولت ترامپ را به فاجعه بارترین سیاست خارجی آمریکا به گفته ناطران سیاسی این کشور تبدیل نموده است.

دو دور مذاکره با رهبر کره شمالی و اتمام بدون هیج نتیجه ای؛ خروج از توافق آب و هوایی پاریس، خروج از توافق بین المللی برجام، جنگ تجاری با چین و افزایش اصطکاک سیاسی و نطامی میان دو کشور، افزایش اصطکاک مالی و سیاسی با متحدان اروپایی و نهایتا مقابله و تضعیف نهادهای بین المللی از جمله اقدامات منجر به شکست در سیاست خارجی دولت ترامپ بوده است.

آلکس ورد روزنامه نگار مطرح نشریه ووکس وردلی بر این باور است که فشار حداکثری، سلاح و تاکتیک مورد علاقه ترامپ در همه این موضوعات بوده است.

ورد می گوید به نظر می رسد رئیس جمهور آمریکا این حربه را از تجربه طولانی خود در زمینه امور بازرگانی و تجاری به عاریه گرفته و تقریبا در همه سطوح حتی در توییتر علیه منتقدان خود به کار می برد.اگر دنبال یک خط ممتد میان شعارها و اقدام های دونالد ترامپ در صحنه سیاست خارجی می گشت، آن فشار حداکثری است، به نظر می رسد او عمیقا باور دارد که اگر بتواند فشار حداکثری را وارد و آن را در طی زمان مضاعف کند در نهایت به آنچه می خواهد دست خواهد یافت. او حتی در توئیتر با لقب دادن و مسخره کردن منتقدانش کوشش می نماید آنها را تحت فشار قرار دهد.

به نظر می رسد که سیاست فشار حداکثری علاوه بر پیگیری یک سیاست از سوی ترامپ به بخشی از شخصیت وی تبدیل شده یا حداقل برآمده از شخصیت تاجرمابانه وی باشد. اکنون این پرسش پیش می آید با وجود مقاومت گاه و بیگاه دنیا در مقابل اقدامات ترامپ در دوره دوم احتمالی چکونه رفتار خواهد نمود؟

ترامپ در دوره دوم؟

اگرچه بسیاری از نظرسنجی های ملی و منطقه ای نشان از پیشتازی جو بایدن در مقابل ترامپ را دارد اما مولفه های بنیادینی مانند رای الکترال(رای دهندگان الیت)، تصمیم نهایی رای دهندگان ایالت های خاکستری، نحوه مدیریت کرونا و مناظره های انتخاباتی می تواند نتیجه نهایی انتخابات آمریکا را تغییر دهد.

اما انتخاب دوباره ترامپ می تواند مسائل دنیا را دوچندان و سیاست و نظام بین الملل را با چالش های عدیده ای روبه رو کند. بسیاری از ناظران سیاسی و تحلیلگران بین المللی بر این باورند که انتخاب احتمالی و دوباره ترامپ، دنیا و متحدان و کشورهای اروپایی را بیشتر به عبور از ترامپ ترغیب خواهد نمود چراکه به نظر می رسد که سیاست خارجی ترامپ در دور دوم تغییر چندانی نخواهد داشت و او با خروج از فشارهای داخلی، د ر حوزه خارجی، سیاست فشار حد اکثری خود را بیش از گذشته پیگیری خواهد نمود.

اکنون دنیا در بیم و امید انتخابات ریاست جمهوری2020 آمریکا واقع شده است؛ چراکه انتخاب دوباره ترامپ یا حضور جو بایدن در کاخ سفید جهت یکجانبه گرایی یا چندجانبه گرایی، نظم و بی نظمی و دیپبماسی فشار و دیپلماسی مذاکره را در دنیا تعیین خواهد نمود.

در فرجام باید دید اولویت رای دهندگان آمریکایی در چهار سال مدیریت ترامپ با چه تغییراتی روبرو شده؛ تغییراتی که می تواند آمریکا را از شعار انزواگرایانه اول آمریکا جدا ساخته و جهت متفاوتی را در پیش گیرد. اما هرچه که باشد دنیا از ترامپ رویگردان است.